 |
||||
 |
||||
| Sinds enkele jaren had vader een bromfiets. Ik zeg expres bromfiets, want hij fietste er meer mee dan dat hij bromde. het was een NSU. ook wel een kale kip genoemd, maar voor vader was het een brommer. Als hij er mee weg ging, wat maar zelden gebeurde, starten hij, ging erop zitten en met een been aan iedere kant liep hij dan tot hij genoeg vaart had, zetten zijn voeten op de trappers en fietste dan nog een stuk mee en dan eindelijk reed hij. Hij was dan al bijna op de hoek van de straat. Hij gebruikte hem alleen als hij ver weg moest of heel laat thuis zou komen, en dan nog ging hij vaak liever met de fiets. Dus als hij ergens ging behangen of schilderen en hij ging op zijn brommer, moest ik op de fiets mee om die behang tafel weg te brengen, want dat ging niet op die brommer. Voor de rest stond dat ding in de schuur. Nou hadden wij achter het huis een braakliggend terrein, waar vroeger de boerderij van Daantje de Boer, oftewel Daantje de Mulder had gestaan. Later is daar de Burchtkapel gebouwd en op dat stuk wat over bleef was ooit een speeltuin. Nu lag het al jaren braak. Dus als het zo uitkwam duwden ik die kale kip naar dat braakliggend terrein en had een pracht van een crossbaan. Ik moest wel opletten dat er niet teveel zand en modder aan kwamen, maar ik had er wel lol van. En zo knorde ik regelmatig over dat veld. Als ik er genoeg van had duwde ik hem weer in de schuur, ging er een keer met een zachte handveger overheen en zette de wielen weer op de krijtstreepjes die ik op de grond had gezet. Niemand zag dat het ding van zijn plaats was geweest. Dat duurde zo een tijdje, tot vader op een gegeven moment vertelde dat hij zijn brommer ging verkopen. “Waarom?” Vroeg ik. Want ik dacht dat hij het gemerkt had en zijn brommer daar mocht niemand aan komen. “Wel” zei hij ” Ik rij er bijna nooit op, en bovendien gebruikt hij veel te veel benzine”. Dat was het einde van mijn periode als motorcrosser. |
|
|||
| OOOOOOOOOO |  |
OOOOOOOOOO | ||
